2013
30
paź
Andaluzyjska droga
Hiszpania, Huesa
Przejechano 121 km
Andaluzyjska droga ma różne oblicza.
Przeważnie myśląc o niej, przychodzą nam przed oczy cuda architektury, niepowtarzalne, pełne życia tradycje i intensywne smaki kulinarne. To zdecydowanie prawda i sama, nawet po tej wyprawie mam podobne andaluzyjskie skojarzenia.
Ale trzeba pamiętać, że andaluzyjska droga pokaże nam także cudowne krajobrazy (nie zawsze pustynne!), sielskie wioski i Parki Narodowe!
*
Naszym pierwszym andaluzyjskim przystankiem był sam brzeżek Parque Natural de las Sierras de Cazorla. Przekraczając Gwadianę Mniejszą o niezwykłym kolorze (pobliska tama stworzyła to piękny zalew), po prostu musieliśmy się zatrzymać. Jadąc dalej przez te tereny żałowaliśmy bardzo, że nie mamy więcej czasu, bo wypad w pobliskie góry kusił nas bardzo.
Nie był to zresztą jedyny raz, gdy oczarowani nieoczywistym pięknem Andaluzji po prostu musieliśmy się zatrzymać, porzucić auto choć na chwilę i wpatrywać się w to, co przed nami. Przemierzając prowincję Jaén stanęliśmy przy jej absolutnym symbolu, gaju oliwnym. Szaro-zielone, niskie drzewka, ciągnące się rzędami po horyzont zachwycały swoją wolą przetrwania w tej wyschniętej okolicy. Skurczone, jakby w poszukiwaniu wody u korzeni konsekwentnie wzięły we władanie tę krainę i długo potem jeszcze towarzyszyły nam w andaluzyjskiej drodze.
Niedługo potem dane nam było ujrzeć jeszcze jeden prawdziwy symbol andaluzyjskiej drogi - czarnego byka. Stojące samotnie na przydrożnych wzniesieniach buhaje tak bardzo zrosły się z tutejszym krajobrazem, że mało kto pamięta, że dawno temu postawiła je tu firma produkująca sherry (Osbourne) jako swoją reklamę.
Podróżując przez Andaluzję nie można też zapomnieć o jej Białych Miastach. Cudowne Pueblos Blancos, małe białe miasteczka wyraźnie odcinają się śnieżną, wyczyszczoną bielą od surowych, zakurzonych pagórów i wzgórz. Fascynowały one podróżnych tak bardzo, że stworzono nawet specjalny szlak turystyczny Ruta de los pueblos blancos między nimi. Rzeczywiście, wynurzające się gdzieś z dala wapienne ściany domów w małych, sennych miasteczkach miały w sobie coś magicznego.
Andaluzjo, jesteś piękna! 
Przeważnie myśląc o niej, przychodzą nam przed oczy cuda architektury, niepowtarzalne, pełne życia tradycje i intensywne smaki kulinarne. To zdecydowanie prawda i sama, nawet po tej wyprawie mam podobne andaluzyjskie skojarzenia.
Ale trzeba pamiętać, że andaluzyjska droga pokaże nam także cudowne krajobrazy (nie zawsze pustynne!), sielskie wioski i Parki Narodowe!
*
Naszym pierwszym andaluzyjskim przystankiem był sam brzeżek Parque Natural de las Sierras de Cazorla. Przekraczając Gwadianę Mniejszą o niezwykłym kolorze (pobliska tama stworzyła to piękny zalew), po prostu musieliśmy się zatrzymać. Jadąc dalej przez te tereny żałowaliśmy bardzo, że nie mamy więcej czasu, bo wypad w pobliskie góry kusił nas bardzo.
Nie był to zresztą jedyny raz, gdy oczarowani nieoczywistym pięknem Andaluzji po prostu musieliśmy się zatrzymać, porzucić auto choć na chwilę i wpatrywać się w to, co przed nami. Przemierzając prowincję Jaén stanęliśmy przy jej absolutnym symbolu, gaju oliwnym. Szaro-zielone, niskie drzewka, ciągnące się rzędami po horyzont zachwycały swoją wolą przetrwania w tej wyschniętej okolicy. Skurczone, jakby w poszukiwaniu wody u korzeni konsekwentnie wzięły we władanie tę krainę i długo potem jeszcze towarzyszyły nam w andaluzyjskiej drodze.
Niedługo potem dane nam było ujrzeć jeszcze jeden prawdziwy symbol andaluzyjskiej drogi - czarnego byka. Stojące samotnie na przydrożnych wzniesieniach buhaje tak bardzo zrosły się z tutejszym krajobrazem, że mało kto pamięta, że dawno temu postawiła je tu firma produkująca sherry (Osbourne) jako swoją reklamę.
Podróżując przez Andaluzję nie można też zapomnieć o jej Białych Miastach. Cudowne Pueblos Blancos, małe białe miasteczka wyraźnie odcinają się śnieżną, wyczyszczoną bielą od surowych, zakurzonych pagórów i wzgórz. Fascynowały one podróżnych tak bardzo, że stworzono nawet specjalny szlak turystyczny Ruta de los pueblos blancos między nimi. Rzeczywiście, wynurzające się gdzieś z dala wapienne ściany domów w małych, sennych miasteczkach miały w sobie coś magicznego.
Andaluzjo, jesteś piękna!
Zdjęcia (33)
Komentarze (3)
Lorien - 2014-08-27 17:13Aż zapragnelam tam wrócić:) tej części Andaluzji nie zwiedzilismy akurat, ale tam jest cos takiego charakterystycznego w powietrzu:)
mamaMa - 2014-09-14 12:23Taka droga w nieznane z białymi niespodziankami i czarnym wyłaniającym się "potworem" - super na zmierzch;-)
Zasoby: 
34.704 
22.048 
1.100.796 
3.423 
