2014
02
sty
Wśród schludnych murów
Etiopia, Konso
Przejechano 635 km
W samym centrum Konso dumnie powiewają 3 flagi: Etiopii, Regionu Narodów, Narodowości i Ludów Południa oraz flaga Unesco. Ta ostatnia to najnowszy 'nabytek' tego miasta i największy powód jego dumy.
Bo Konso, miasteczko składające się z kilkudziesięciu gliniastych domków skupionych wokół przecięcia drogi z Północy i drogi ze Wschodu na Zachód, jest dumne z dwóch rzeczy: kolorowego, cotygodniowego targu i niezwykłych, obwarowanych kamiennymi murkami wiosek.
Cały krajobraz w okolicy jest zresztą dość niezwykły (wioska na stoku) - suche, wręcz stepowo-pustynne wzgórza przekopane są tak, aby opadać w dół regularnymi tarasami, na których uprawia się wszystko to, co pozwala przeżyć w tych niegościnnym miejscu. Ale najwięcej uroku nadają okolicy spiczaste dachy chatek (wyjątkowo schludnych!) wystające gdzieniegdzie zza krzewów.
Trudno zresztą powiedzieć czy to duma z unescowego wpisu czy też po prostu podejście mieszkańców sprawia, że miasteczko wydaje się być wyjątkowo czyste w porównaniu do reszty etiopskich miejscowości. Na poboczu brak śmieci, obejścia jakieś takie niezagracone i nawet kamienie w murkach wyjątkowo subordynowane.
Może właśnie to niezwykłe zdyscyplinowanie sprawiło, że kultura, która wykształciła się w tym miejscu, przetrwała tak długo - informacja na stronie unesco mówi, że to już 21-sze pokolenie (czyli dobre 400 lat) żyje w tych okolicach kultywując tradycje przodków. Tarasowe stoki, kamienne obmurówki, schludne obejścia na zboczach i tajemnicze drewniane (lub kamienne) posiągi/stelle upamiętniające wybitne osobistości z wiosek, to wszystko to niemi świadkowie trwałości i wartości plemienia Konso.
My wybraliśmy się na targ na południu wioski. To spore, acz cotygodniowe, wydarzenie dla lokalnej społeczności, a na prowizorycznych, rozłożonych bezpośrednio na ziemi 'straganach' znaleźć można wszystko (nie śmialiśmy robić tam zdjęć, ale pewien obraz może dać to zdjęcie).
Królują tam rozmaite zboża i... klapki misternie zrobione ze starych opon. Prawie każdy zresztą takowe ma na nogach. Przechodząc targ wzdłuż i wszerz budziliśmy spore zainteresowanie. Sami jednak szukaliśmy drogi lub widoku na atrakcję nas interesującą, tj. Dokatu, jedną z wiosek Konso. Wiosek tych w okolicy jest sporo i chyba rzeczywiście, jeśli chce się je odwiedzić, to najlepiej poprosić o pomoc jednego z lokalnych przewodników.
W końcu wybraliśmy się jednak na górujące nad okolicą wzgórze, na którym malowniczo zarysowywały się zielone, murowane chatki. Jest to powstająca dopiero lokalna inicjatywa: targ rzemiosła, który ma wspomóc tutejszą gospodarkę. Trudno powiedzieć co z niego wyjdzie, ale z pewnością lokalizację wybrano rewelacyjną - ze szczytu wzgórza dostrzegliśmy i kamienne Dokatu i ciągnące się po horyzont suche wzgórza z tarasami. Takie inicjatywy to ja rozumiem!
************************************************************
Informacje praktyczne:
* Kurs walut: 6 birr to ok. 1 zł.
Ceny:
* Pięknie podana kawa dla trzech osób - 30 birr
* Zostawienie bagaży w hostelu na kilka godzin - 20 birr
* Bus z Konso do Arba Minch - 35 birr
* Dopłata za bagaż w busie - 15 birr
Przydatne adresy:
* Tuż przy głównym rondzie (służącym też za przystanek) znajduje się hostel St. Mary. Co prawda, nie sprawdzaliśmy jego hotelowego standardu, za to z pewnością warto tam zamówić kawę - była to najpiękniej podana kawa w całej Etiopii! 
Bo Konso, miasteczko składające się z kilkudziesięciu gliniastych domków skupionych wokół przecięcia drogi z Północy i drogi ze Wschodu na Zachód, jest dumne z dwóch rzeczy: kolorowego, cotygodniowego targu i niezwykłych, obwarowanych kamiennymi murkami wiosek.
Cały krajobraz w okolicy jest zresztą dość niezwykły (wioska na stoku) - suche, wręcz stepowo-pustynne wzgórza przekopane są tak, aby opadać w dół regularnymi tarasami, na których uprawia się wszystko to, co pozwala przeżyć w tych niegościnnym miejscu. Ale najwięcej uroku nadają okolicy spiczaste dachy chatek (wyjątkowo schludnych!) wystające gdzieniegdzie zza krzewów.
Trudno zresztą powiedzieć czy to duma z unescowego wpisu czy też po prostu podejście mieszkańców sprawia, że miasteczko wydaje się być wyjątkowo czyste w porównaniu do reszty etiopskich miejscowości. Na poboczu brak śmieci, obejścia jakieś takie niezagracone i nawet kamienie w murkach wyjątkowo subordynowane.
Może właśnie to niezwykłe zdyscyplinowanie sprawiło, że kultura, która wykształciła się w tym miejscu, przetrwała tak długo - informacja na stronie unesco mówi, że to już 21-sze pokolenie (czyli dobre 400 lat) żyje w tych okolicach kultywując tradycje przodków. Tarasowe stoki, kamienne obmurówki, schludne obejścia na zboczach i tajemnicze drewniane (lub kamienne) posiągi/stelle upamiętniające wybitne osobistości z wiosek, to wszystko to niemi świadkowie trwałości i wartości plemienia Konso.
My wybraliśmy się na targ na południu wioski. To spore, acz cotygodniowe, wydarzenie dla lokalnej społeczności, a na prowizorycznych, rozłożonych bezpośrednio na ziemi 'straganach' znaleźć można wszystko (nie śmialiśmy robić tam zdjęć, ale pewien obraz może dać to zdjęcie).
Królują tam rozmaite zboża i... klapki misternie zrobione ze starych opon. Prawie każdy zresztą takowe ma na nogach. Przechodząc targ wzdłuż i wszerz budziliśmy spore zainteresowanie. Sami jednak szukaliśmy drogi lub widoku na atrakcję nas interesującą, tj. Dokatu, jedną z wiosek Konso. Wiosek tych w okolicy jest sporo i chyba rzeczywiście, jeśli chce się je odwiedzić, to najlepiej poprosić o pomoc jednego z lokalnych przewodników.
W końcu wybraliśmy się jednak na górujące nad okolicą wzgórze, na którym malowniczo zarysowywały się zielone, murowane chatki. Jest to powstająca dopiero lokalna inicjatywa: targ rzemiosła, który ma wspomóc tutejszą gospodarkę. Trudno powiedzieć co z niego wyjdzie, ale z pewnością lokalizację wybrano rewelacyjną - ze szczytu wzgórza dostrzegliśmy i kamienne Dokatu i ciągnące się po horyzont suche wzgórza z tarasami. Takie inicjatywy to ja rozumiem!
************************************************************
Informacje praktyczne:
* Kurs walut: 6 birr to ok. 1 zł.
Ceny:
* Pięknie podana kawa dla trzech osób - 30 birr
* Zostawienie bagaży w hostelu na kilka godzin - 20 birr
* Bus z Konso do Arba Minch - 35 birr
* Dopłata za bagaż w busie - 15 birr
Przydatne adresy:
* Tuż przy głównym rondzie (służącym też za przystanek) znajduje się hostel St. Mary. Co prawda, nie sprawdzaliśmy jego hotelowego standardu, za to z pewnością warto tam zamówić kawę - była to najpiękniej podana kawa w całej Etiopii!
Zdjęcia (17)
Komentarze (7)
BPE - 2014-03-23 19:13ależ zielono....gdybym, nie wiedziała gdzie stawiałbym na zupełnie inny kierunek......
BoRa - 2014-03-23 19:19Zupełnie inaczej wyobrażałam sobie Etiopię! Dziękuję za poszerzenie moich horyzontów :-)
Mirka66 - 2014-03-23 19:44Ale fajne miejsca.Extra widoki.
zula - 2014-03-23 20:20Taca udekorowana kwiatami i do tego kawa !- ...romantyczna chwila i pewno zaskoczenie,że tak można podać do stolika- pięknie
Zapytam Marianko bo nie wiem czy mieliście informację od przewodnika lub wyczytaną w przewodniku ,że zdjęć na targu nie należy... nie wolno robić. Ciekawi mnie to.
Zapytam Marianko bo nie wiem czy mieliście informację od przewodnika lub wyczytaną w przewodniku ,że zdjęć na targu nie należy... nie wolno robić. Ciekawi mnie to.
Eugene - 2014-03-23 22:11Bardzo ciekawa relacja z bardzo egzotycznego miejsca jak dla nas. Gratuluję odwagi na takie wyprawy.
Te krzewy kwitnąco na czerwono to bugenwilla – roślina pochodząca z Brazylii. Mam taką w domy olbrzymi krzew.
Te krzewy kwitnąco na czerwono to bugenwilla – roślina pochodząca z Brazylii. Mam taką w domy olbrzymi krzew.
marianka - 2014-03-23 23:41@ BoRa: mam nadzieję, że Etiopia widziana moimi oczami nie rozczarowała Cię;)
@ Eugene: strasznie dużo jej tam rośnie i właśnie jest używana często do dekoracji stołów.
@ Zula: co do nierobienia zdjęć, to raczej wyszło to w praniu. Raczej zawsze staramy się być delikatni w tych sprawach, a w Etiopii ktoś nam wcześniej powiedział, że ludzie raczej nie lubią jak im się robi zdjęcia (i rzeczywiście często reagowali z dużym niezadowoleniem na to), albo specjalnie pozują i każą za to płacić. Zaledwie kilka razy zrobienie zdjęcia komuś wyszło jako coś naturalnego.
A w sumie to jestem przeciwniczką robienia komuś zdjęć z ukrycia albo udając, że się ich nie robi, mimo próśb. Jakoś tak wydaje mi się to nieuczciwe.
No więc tak wyszło, że z Etiopii mamy niewiele zdjęć ludzi;)
@ Eugene: strasznie dużo jej tam rośnie i właśnie jest używana często do dekoracji stołów.
@ Zula: co do nierobienia zdjęć, to raczej wyszło to w praniu. Raczej zawsze staramy się być delikatni w tych sprawach, a w Etiopii ktoś nam wcześniej powiedział, że ludzie raczej nie lubią jak im się robi zdjęcia (i rzeczywiście często reagowali z dużym niezadowoleniem na to), albo specjalnie pozują i każą za to płacić. Zaledwie kilka razy zrobienie zdjęcia komuś wyszło jako coś naturalnego.
A w sumie to jestem przeciwniczką robienia komuś zdjęć z ukrycia albo udając, że się ich nie robi, mimo próśb. Jakoś tak wydaje mi się to nieuczciwe.
No więc tak wyszło, że z Etiopii mamy niewiele zdjęć ludzi;)
mamaMa - 2014-04-01 21:38Czy klapki z opon zostaly zakupione?
Widoki zachwycajaco - zaskakujace, az brakuje artysty malarza na pierwszym planie:-)
Widoki zachwycajaco - zaskakujace, az brakuje artysty malarza na pierwszym planie:-)
Zasoby: 
34.236 
22.042 
1.100.536 
3.423 
