Na legendarnym Zachodzie

Zachodnie Wybrzeże

-> Najsłynniejsze szlaki w pobliżu:
* Paparoa Track (i Pike 29 Memorial Track), jeden z Great Walks

-> Sceny z Władcy Pierścieni kręcone w pobliżu:
* pogoń Czarnych Jeźdźców za Arweną i Frodem (Tarras koło Wanaki)
* zapalenie latarni na Wzgórzach Sygnałowych Gondoru (góra Gunn, w pobliżu lodowca Franz Joseph)
* Edoras (Mt Potts Station/Mt Sunday)


Przystanek w Wanace miał być przyjemnym, aktywnym relaksem po wychłodzeniu i przewianiu pod Górą Cooka. I taki był.

Bo Wanaka (dawniej zwana Pembroke) to kurort zarówno zimowy, jak i letni. Podobnie jak pobliskie Queenstown, doskonałe położenie w pobliżu parków narodowych (Mount Aspiring National Park), słynnych szlaków (Mt Royce Peak) i nad pocztówkowym jeziorem (o tej samej nazwie - Wanaka) sprawia, że Wanaka stała się mekką dla aktywnych turystów. 
Ciekawostka - Wanaka jest jednym z nielicznych miejsc w NZ (czyli kraju o zdecydowanie oceanicznym klimacie), gdzie panuje klimat kontynentalny, z wyraźnymi czterema porami roku.

W Wanace zajęliśmy się odpoczynkiem i dosuszeniem sprzętu, ale nie zapomnieliśmy oczywiście o aktywnym wypoczynku :) Rafał w ramach treningu wbiegł na Mt Royce Peak, a ja z Różą (częściowo na plecach - niechęć naszego dziecka do aktywności jest naprawdę legendarna!) podążałyśmy za nim we własnym tempie. Szlak jest bardzo przyjemny, a widok ze szczytu Royce Peak (w raczej słynnego punktu widokowego) wynagradza wszelkie trudy wspinaczki! Swoją drogą, piękna panorama na jezioro Wanaka o nierównej, skalistej linii brzegowej jest legendarna i z pewnością kojarzycie ją ze wszelkich pocztówkowych przedstawień NZ.

W dalszą trasę ruszyliśmy równie legendarnym Zachodnim Wybrzeżem Wyspy Południowej.
Zachodnie Wybrzeże jest legendarne z co najmniej kilku powodów:
1. Wilgoć
Nowozelandzki West Coast poprzez swoje położenie między Morzem Tasmana a Alpami Południowymi jest najbardziej wilgotnym miejscem w kraju. Wybrzeże porośnięte soczyście zielonym buszem, przez które wiedzie bardzo kręta droga. Do tego, aby przedostać się na Zachodnie Wybrzeże trzeba przejechać przez pasmo Alp Południowych jedną z niezwykle malowniczych przełęczy. My wybraliśmy przełęcz Haast.

2. Lodowce
Na Zachodnim Wybrzeżu znajdują się aż 2 spośród jedynie kilku lodowców na świecie, które są położone na tyle nisko (niżej niż 300 m n.p.m.), że kończą się na wysokości lasu deszczowego. Z nich dwóch (lodowiec Fox i lodowiec Franz Josef) zatrzymaliśmy się przy położonym dalej na północ lodowcu Franz Josef. Trasa z parkingu do punktu widokowego to ok. pół godziny zupełnie nie wymagającego ani specjalnie spektakularnego widokowo marszu. Punkt widokowy sam w sobie też nie robi jakiegoś niesamowitego wrażenia, z tego powodu, że... lodowca prawie nie widać!
Natomiast to co robi niesamowite wrażenie, to uwiecznione na zdjęciach tempo jego topnienia. Jeszcze w 2010 lodowiec stykał się z dnem doliny. Dziś, po 10ciu latach ledwo widać go w oddali (lodowce przyrastały do 2008 roku, teraz się cofają w zastraszającym tempie). Przerażające jest to, że umieszczone na tablicy informacyjnej przewidywania jak bardzo lodowiec się skurczy w 2100 roku (!!!) już dawno się zdezaktualizowały (zobaczcie sami na zdjęcia w galerii). Teraz więc, żeby w pełni doświadczyć lodowcowego krajobrazu najlepiej wlecieć na niego helikopterem (czyli udać się na turbo drogi tzw. heli hike).

3. Gorączka złota
Zachodnie Wybrzeże to jeden z najsłabiej zaludnionych regionów NZ. Początkowo był przez Europejczyków był odwiedzany bardzo sporadycznie, zmieniło się to jednak diametralnie wraz z odkryciem złota w pobliżu rzeki Taramakau w 1864 roku. Nowe osady, miasteczka i kopalnie zaczęły wyrastać jak grzyby po deszczu. Przykładowo, założone zaraz na początku gorączki w 1864 r. miasteczko Hokitika było nawet przez pewien czas najludniejszą osadą NZ.
Gorączka złota, jak to gorączka, została szybko zbita, a Zachodnie Wybrzeże z powrotem wróciło do swojej spokojnej, wyludnionej egzystencji. Po poszukiwaczach złota zostało tylko wiele opuszczonych sztolni i liczne puste miasteczka 'ghost towns'.
Jednym z tych 'złotych' miast było Reefton. My zatrzymaliśmy się tam na nocleg, ale mieliśmy wrażenie, że to czas się tam zatrzymał w XIX wieku (zobaczcie zresztą sami), kiedy Reefton przeżywało swój krótki czas największej świetności. W 1888 roku Reefton jako pierwsze miasto w NZ i pierwsze na półkuli południowej otrzymało prąd! Ulice miasta zostały oświetlone komercyjną energią elektryczną wytwarzaną przez elektrownię Reefton. Swoją drogą, mimo gwałtownego wyludnienia okolic, elektrownia działa do dziś i jeszcze nie powiedziała ostatniego słowa (w 2019 roku ruszyły szeroko zakrojone prace modernizacyjne). 
Ciekawostka - w 2024 planowane jest otwarcie w Reefton... nowej kopalni złota! Ale tym razem nie zapowiada się, żeby miasto miała ogarnąć gorączka - nowa kopalnia zatrudniać będzie ok. 100 osób.

4. Jadeit
Zachodnie Wybrzeże jest również szeroko znane przez występujący tutaj pounamu czyli po naszemu jadeit. Zbierany już przez Maorysów, dziś najłatwiej spotkać go w jednym z licznych sklepów jubilerskich. My akurat specjalnie nie szukaliśmy, licząc, że zgodnie z maoryskim wierzeniem, to nie ty znajdziesz jadeit, to on znajdzie ciebie :)
no cóż, w naszym przypadku legenda się nie sprawdziła :)

Zdjęcia (11)

Komentarze (5)