2011
24
cze
Django Reinhardt Festival i cygańska dusza
Francja, Samois-sur-Seine
Przejechano 5632 km
Samois-sur-Seine to niewielka miejscowość niedaleko Fontainebleau słynna z corocznego wielkiego festiwalu jazzowego poświęconego romskiemu gitarzyście Django Reinhardtowi.
Ten słynny muzyk zaczynał jako skrzypek, aby szybko przerzucić się na banjo a następnie na gitarę. O sile jego charakteru i umiłowaniu muzyki świadczy fakt, że gdy w wyniku pożaru stracił władzę w czwartym i piątym palcu lewej ręki i w nodze, którą chciano amputować (prognozowano że nie będzie mógł już nigdy chodzić ani grać na gitarze), nie tylko po upływie roku był w stanie chodzić o lasce, ale przede wszystkim wypracował unikatową technikę gry na gitarze. Polegała ona na graniu solówek przy użyciu dwóch zdrowych palców i pomaganiu sobie tymi sparaliżowanymi przy graniu akordów. Początkowo ten styl budził powszechną wesołość, szybko jednak Django zyskał międzynarodową sławę. Do dziś jest mistrzem dla wielu moich przyjaciół, początkujących gitarzystów;)
Do ciekawostek należy to, że sława jego rozprzestrzeniła się nie tylko w świecie muzycznym. Jako informatyczka muszę powiedzieć, że dość znany framework pythonowy swoją nazwę zawdzięcza temu muzykowi;)
Django na emeryturze osiadł właśnie w Samois-sur-Seine, a szczególnie polubił wyspę, która znajduje się tu na środku Sekwany. Dlatego też właśnie tu co roku, z końcem czerwca zjeżdżają się najlepsi gitarzyści, muzycy jazzowi i fani twórczości Reinhardta na festiwal jego imienia. Całą uroczą wyspę zajmują tabory cygańskie, stanowiska z najrozmaitszymi potrawami, głównie kuchni indyjskiej. Można kupić pamiątki, wypalić sziszę, ale przede wszystkim posłuchać gry znanych i nieznanych. To, co jest najbardziej ujmujące w tym festiwalu, to to, że oprócz głównej sceny, gdzie występują gwiazdy pokroju Gorana Bregovica, cała wyspa rozbrzmiewa koncertami malutkich, na bieżąco tworzonych romskich (i nie tylko) gitarowych zespołów.
Cudo. 
Ten słynny muzyk zaczynał jako skrzypek, aby szybko przerzucić się na banjo a następnie na gitarę. O sile jego charakteru i umiłowaniu muzyki świadczy fakt, że gdy w wyniku pożaru stracił władzę w czwartym i piątym palcu lewej ręki i w nodze, którą chciano amputować (prognozowano że nie będzie mógł już nigdy chodzić ani grać na gitarze), nie tylko po upływie roku był w stanie chodzić o lasce, ale przede wszystkim wypracował unikatową technikę gry na gitarze. Polegała ona na graniu solówek przy użyciu dwóch zdrowych palców i pomaganiu sobie tymi sparaliżowanymi przy graniu akordów. Początkowo ten styl budził powszechną wesołość, szybko jednak Django zyskał międzynarodową sławę. Do dziś jest mistrzem dla wielu moich przyjaciół, początkujących gitarzystów;)
Do ciekawostek należy to, że sława jego rozprzestrzeniła się nie tylko w świecie muzycznym. Jako informatyczka muszę powiedzieć, że dość znany framework pythonowy swoją nazwę zawdzięcza temu muzykowi;)
Django na emeryturze osiadł właśnie w Samois-sur-Seine, a szczególnie polubił wyspę, która znajduje się tu na środku Sekwany. Dlatego też właśnie tu co roku, z końcem czerwca zjeżdżają się najlepsi gitarzyści, muzycy jazzowi i fani twórczości Reinhardta na festiwal jego imienia. Całą uroczą wyspę zajmują tabory cygańskie, stanowiska z najrozmaitszymi potrawami, głównie kuchni indyjskiej. Można kupić pamiątki, wypalić sziszę, ale przede wszystkim posłuchać gry znanych i nieznanych. To, co jest najbardziej ujmujące w tym festiwalu, to to, że oprócz głównej sceny, gdzie występują gwiazdy pokroju Gorana Bregovica, cała wyspa rozbrzmiewa koncertami malutkich, na bieżąco tworzonych romskich (i nie tylko) gitarowych zespołów.
Cudo.
Zdjęcia (3)
Komentarze (2)
Z - 2012-02-08 22:24Uwaga, kontrciekawostka:
Zespół Black Sabbath zasłynął z charakterystycznego brzmienia gitary, wydającej bardzo niskie brzmienie. Wzięło się ono stąd, że gitarzysta, którego nazwiska w tej chwili nie pomnę, w wyniku wypadku pocharatał sobie rękę, konkretniej opuszki palców. Podobnie jak Django, nie chciał przestać grać, chociaż lekarze odradzali, a samo operowanie na napiętych strunach sprawiało mu ból. Żeby więc bolało mniej, zaczął swoje wiosło stroić tak, żeby struny były mniej napięte.
Zespół Black Sabbath zasłynął z charakterystycznego brzmienia gitary, wydającej bardzo niskie brzmienie. Wzięło się ono stąd, że gitarzysta, którego nazwiska w tej chwili nie pomnę, w wyniku wypadku pocharatał sobie rękę, konkretniej opuszki palców. Podobnie jak Django, nie chciał przestać grać, chociaż lekarze odradzali, a samo operowanie na napiętych strunach sprawiało mu ból. Żeby więc bolało mniej, zaczął swoje wiosło stroić tak, żeby struny były mniej napięte.
Zasoby: 
21.095 
21.737 
1.082.339 
3.423 
